Spis treści
Koronawirus – kto najbardziej się stresuje
Do osób, które mogą silniej reagować na stres związany z rozprzestrzenianiem się koronawirusa należą:
- starsi ludzie i osoby z chorobami przewlekłymi,
- dzieci i młodzież
- osoby które zaangażowane są w pomaganiu chorym czyli lekarze i inni pracownicy służby zdrowia lub osoby udzielające pierwszej pomocy
- osoby które mają problemy ze zdrowiem psychicznym.
Koronawirus – jak objawia się stres
Najczęstszym objawem stresu spowodowanym rozprzestrzenianiem się choroby zakaźnej jest obawa o własne zdrowie i zdrowie bliskich. Poza tym kłopoty ze snem i apetytem. Pojawiają się też trudności z koncentracją. Bardzo często nasilają się choroby przewlekłe i problemy z nimi związane. Zwiększa się też spożycie alkoholu i papierosów.
Osoby z istniejącymi wcześniej zaburzeniami zdrowia psychicznego powinny kontynuować leczenie i mieć świadomość nowych lub nasilających się objawów.
Koronawirus – co zrobić aby zmniejszyć stres
- Przede wszystko rób przerwy w oglądaniu, czytaniu lub słuchaniu wiadomości, w tym mediów społecznościowych. Wielokrotne słuchanie o pandemii może być denerwujące.
- Zajmij się swoim zdrowiem. Staraj się jeść zdrowe, dobrze zbilansowane posiłki, regularnie ćwiczyć, dużo spać i unikać alkoholu i narkotyków.
- Znajdź czas na odpoczynek. Spróbuj wykonać inne czynności, które lubisz.
- Porozmawiaj z ludźmi, którym ufasz, o twoich obawach i swoim samopoczuciu.
- Zadzwoń do swojego lekarza, jeśli stres przeszkadza w codziennych czynnościach przez kilka dni z rzędu.
Zobacz też:
Koronawirus: 7 powodów, dlaczego trudno jest kontrolować lęk przed koronawirusem
Domowy środek dezynfekujący do rąk – przepis, wykonanie, walka z koronawirusem
Koronawirus – jak pomóc dzieciom
Dzieci i młodzież reagują na to, co robią rodzice. Gdy rodzice i opiekunowie są spokojni mogą w ten sposób być najlepszym wsparciem dla swoich dzieci. Są jednak symptomy, które powinny zaniepokoić rodziców:
- Nadmierny płacz lub rozdrażnienie u młodszych dzieci
- Moczenie nocne
- Nadmierne zmartwienie lub smutek
- Niezdrowe nawyki żywieniowe
- Drażliwość u nastolatków
- Słaba wydajność w szkole lub unikanie szkoły
- Trudności z uwagą i koncentracją
- Unikanie działań, z których korzystano w przeszłości
- Niewyjaśnione bóle głowy lub bóle ciała
- Używanie alkoholu, tytoniu lub innych używek
Istnieje na szczęście wiele sposobów, aby wesprzeć dziecko. Przede wszystkim poświęć trochę czasu na rozmowę z dzieckiem lub nastolatkiem na temat wybuchu COVID-19. Odpowiadaj na wszystkie pytania i podziel się faktami na temat COVID-19 w sposób zrozumiały dla dziecka lub nastolatka:
- Zapewnij, że są bezpieczne. Poinformuj ich, że jest ok, jeśli czują się zdenerwowani. Podziel się z nimi tym, jak radzisz sobie ze swoim stresem, aby mogli nauczyć się radzić sobie z własnym stresem.
- Ogranicz dostępność rodziny na wiadomości z rozprzestrzeniania się koronawirusa, w tym również korzystanie z mediów społecznościowych. Dzieci mogą źle interpretować to, co słyszą, i mogą się bać czegoś, czego nie rozumieją.
- Staraj się nadążać za regularnymi procedurami. Jeśli szkoły są zamknięte, utwórz harmonogram zajęć edukacyjnych i rozrywkowych w domu.
- Bądź wzorem do naśladowania. Rób przerwy, śpij dużo, ćwicz i dobrze jedz.
Koronawirus – wtórny stres traumatyczny
Stres związany z COVID-19 może spowodować tzw. wtórny stres traumatyczny (STS). Czym się on objawia? Przede wszystkim zmęczeniem i nasileniem objawów chorób przewlekłych. Poza tym pojawia się strach, poczucie winy i wycofanie. Co zrobić, aby zminimalizować STS?
- Daj sobie i bliskim czas na powrót do zdrowia po skończonej pandemii.
- Stwórz listę czynności, które sprawią ci przyjemność (np. spędzanie czasu z przyjaciółmi i rodziną, ćwiczenia, czytanie książki).
- Zrób sobie przerwę od relacji medialnej na temat COVID-19.
- Poproś o pomoc, jeśli czujesz się przytłoczony lub zaniepokojony tym, że COVID-19 wpływa na twoją zdolność opiekowania się rodziną i pacjentami, tak jak przed wybuchem epidemii.
Koronawirus – co po kwarantannie
Każdy czuje się inaczej po wyjściu z kwarantanny. Niektórzy maja mieszane uczucia, większość czuje ulgę. Często jednak martwi się o własne zdrowie i zdrowie swoich bliskich. Poza tym pojawia się:
- Stres spowodowany monitorowaniem siebie lub bycia monitorowanym przez innych w celu wykrycia oznak i objawów COVID-19
- Smutek, złość lub frustracja, ponieważ przyjaciele lub bliscy mają bezpodstawne obawy przed zarażeniem się chorobą w kontakcie z tobą, mimo że nie chorujesz
- Wina z powodu niemożności wykonywania normalnej pracy lub obowiązków rodzicielskich podczas kwarantanny
Źródło: cdc